Sabado, Disyembre 20, 2014

Boardinghouse Chapter 6

Boardinghouse
by suicideking
Part 6 Undercover
Ilang ling go din ang lumipas m atapos ang aking narinig na mga munting ungol ni
manang Monica. Isang linggo ko din itong inisip, ganunpaman ay naging abala din ako
sa aking iskwelahan. Nagkamali ako sa pananaw na kung magaling kang gumuhit at
malawak ang iyong imahin asyon ay magiging madali lang ang kursong arkitektura,
hindi pala. Hindi lang kasi sa lapis at papel umiikot ang mundo ng construction.
Mahirap man ay nagkaroon naman ako ng katuwang sa balakid na aking tinatahak, si
Jona.
"may assignment kana sa graphics ?" tanong sa aking ni Jona isang araw.
Kadalasan ay maaga kami ni Jona, kaya nakakapagkwentuhan kami tungkol sa m ga
assignments at nagtutulungan, siya sa written, ako sa mga drawings.
"tara dun bakanteng drawing room, tulungan kita" sagot ko naman.
Sa i lang araw na lumipas ay naging malapit talaga kami ni Jona, may ilang kaklase
naman din kaming kasama pero mas madalas ay kaming dalawa lamang. H indi ko binigyan
ng ibang kahulugan ang pagiging mabait niya sa akin, itinuring ko itong isang
samahang magkaib igan. N gunit sa ilang pagkakataon ay hindi ko maiwasang pagnasahan
ang aking kaibigan.
"ang galing mo talaga Bogart! salamat!" wika ni Jona matapos kong kumpletuhin ang
kanyang drawing, kasabay nito ang pagkurot niya sa aking braso.
"basta ikaw Jona, mal akas ka sa akin eh" pambobola ko naman.
"sige lilibre kita mamaya ng lunch!" masayang sabi niya.
"di nga?" pagtataka ko.
Kahit na kasi malapit na kami sa isa't isa ay ni minsan mula noong nagkakilala kami
ay hindi kami nagsabay kumain. Ang palagi kong kasabay ay ang aking ka - boardmate na
si Erick. S a huling minuto ng aming paghihintay bago ang aming susunod na klase ay
nabigla ako, sa unang pagkakataon ay nasilayan ko kasi ang hubog ng
kanyang mga suso. Hinubad ni Jona ang suot na jacket dahil sa nainitan
daw siya. Kahit na malamig sa lungsod ng Baguio, hindi din naman
maiwasan na uminit kapag malapit nang magtanghali. Marahil ay
sanay sa lamig, di alintana sa kanya ang dampi ng malamig na simoy
ng hangin.
Gaya ng aking nag awa kay manang Monica, napatitig
ako sa hinaharap ni Jona. Malaki ito para sa isang
disisyete anyos, lalo pa't hindi katangkaran ang
dalaga. Ilang imahinasyon muli ang nabuo sa aking
isipan, kulay pink kaya ang nipples ni Jona?
malambot kaya ang suso niya? Halos mablangko ako
kakaisip nang bigla niyang sampalin ng mahina ang
aking pisngi.
"huy!" gulat niya sa akin.
"ha??" sambit ko.
"natulala ka naman! sabi ko halika na" wika niya.
"ano? halikan na? sure ka?" tanong ko muli.
"oo halika na!" saba y kuha niya sa aking isang kamay. Iniumang ko ang aking nguso
nang pigilan ko ang kanyang paanyaya. Kaagad naman niyang naunawaan ang aking biro
na nais ipahatid.
"sira! sabi ko halika na, hindi halikan na!" sabay sampal niyang muli sa aking
nguso.
Kahit s a mga munting kaladyaan namin ay nagagawa ko pa ring idetalye ang mga
ginagawa ni Jona sa akin. Ang sandaling pagtampal niya sa aking nguso ay parang
= Page 19 =
20
humalik na ako sa kanyang mga palad. Ang halimuyak ng kanyang mga kamay na naiwan
sa aking bibig ay tila p arang ayaw ko nang punasan. M alambot ang palad ni Jona,
halatang anak mayaman. Sumapit ang tanghalian, wala akong inisip kundi ang aking
babaeng kaibigan habang kami ay nagkaklase. N aalala ko ang paanyaya niya na
ililibre niya ako ng tanghalian. C hance k o na din kasing ma - meet ang mga barkada
niyang babae din, baka sakaling makasungkit ako ng isa.
"parekoy!" masayang bati ni Erick nang makita niya kami sa pathway patungong
canteen.
"oh parekoy! ah si Jona nga pala, Jona this is Erick my boardmate" pagpa pakilala ko
sa kanila.
Bilang isang maginoo, nakipagkamay itong si Erick sa aking babaeng kaibigan.
Ngumiti naman itong si Jona upang magbigay galang, sa kanyang mga munting ngiti ay
muli akong nabighani. Naisip ko tuloy, hindi yata tama ang aking nararam daman,
kaibigan ko siya baka masira lang ito kapag hinayaan kong mahulog ako sa kanya.
"Jona pwede bang isama na din natin si Erick?" tanong ko kay Jona.
"ah no problem" sagot ng dalaga.
"...pero ako lang ililibre mo ha?" biro ko naman.
"tangna parekoy i kaw pa ililibre? sa ganda ng kaibigan mo e dapat siya ang
nililibre" pambobola ni Erick.
Namula ang makinis na pisngi ni Jona , senyales ito na may tama sa kanya ang mga
bola nitong si Erick. Nagpatuloy kami sa paglalakad at nagsalo sa pagkain, naging
ma kwento itong si Erick, ako naman ay naging tahimik. Itinuon ko kasi ang aking
pansin sa mga susong malaki ng aking kaklase habang ang aking ka - boardmate ang
bumabangka sa kwentuhan. H indi ko man nasolo si Jona noong tanghaling iyon ay
masaya na din ako dah il pakiramdam ko ay malapit na talaga kami sa isa't isa.
Pagsapit ng hapon, sa huli naming subject, muli kong sinuyo ang aking kaibigan.
"Jona, psst..." pabulong kong tawag sa kanya sa gitna ng klase.
"oh?" sagot niya.
" hatid kita mamaya..." wika ko.
N apangiti lang siya, pero tipid, pagkatapos ay muling lumingon sa pisara upang
magsulat sa kanyang kwaderno. I tinuring kong "oo" ang kanyang sagot dahil sa
kanyang magandang ngiti. M atapos naman ang aming klase ay muli na niyang isinuot
ang kanyang jacket d ahil na din sa lumalamig na naman ang klima. S abay kaming
bumaba ng aming building at walang kibo ang isa't isa. D oon kami lumabas sa
likurang gate ng aming unibersidad, tumayo siya sa waiting shed saka naghintay.
"san tayo sasakay?" tanong ko sa kanya.
"seryoso ka Bogart?" tanong niya.
"oo ihahatid lang naman e, para makabawi naman ako sa libreng tanghalian" sagot ko
naman.
"ah, e dito nalang, dito mo nalang ako ihatid." sagot naman niya.
Nagtaka ako, hindi naman siya taga dito sa street na ito. A ng a lam ko ay malayo sa
SLU ang kanilang bahay, doon siguro sa village kung saan mga mayayaman ang nakatira
at malalaki ang bahay.
"sige na Bogart, ok na ako dito, dadating na din sundo ko" wika ni Jona.
Halos mag - kubli ang langit at lupa sa aking narinig, w ala naman akong intensyon na
ligawan ang aking kaibigan, ngunit ang maisakatuparan ang paghatid sa kanya ay
isang kagalakan sana para sa akin. H indi ako nakapagsalita, hinintay ko nalang ang
"sundo" daw niya. Makita ko man lang kung magandang lalake ba yun g susundo sa
kanya.
= Page 20 =
21
"oh pano Bogart, dito na siya. Bukas ulit kita tayo ha? ako naman ililibre mo
hihi!" paalam ni Jona sa akin.
Napako ako sa aking kinatatayuan ng ilang minuto, pinagmasdan ko ang pulang lancer
na kanyang sinakyan. Madilim ang tint nito k aya't hindi ko nakita kung sino ang
nagmamaneho. N aisip kong hindi yata talaga para sa akin si Jona. M alungkot akong
umuwi sa aming boarding house, ngunit kahit na malungkot ay napawi din ito kaagad
sa aking nadatnan.
"ayan na si lover boy! hahaha!" mas ayang biro sa akin ni Erick.
Naunang umuwi si Erick, nabanggit ko kasi kanina na ihahatid ko kako si Jona.
Masayang nakatambay ang mga barako sa loob ng aming sala, si manang Monica naman ay
nasa lamesa at naghihiwa ng lulutuing ulam.
"oh Bogart, mukhang p agod ka ah, sige bibilisan ko pagluto para makakain na kayo"
pagmamalasakit naman ni manang Monica nang ako'y dumaan sa kanya papunta sa aking
silid.
Matapos akong magbihis ay lumabas ako sa sala upang makisalamuha, para na rin
malimutan ko na agad ang aking palpak na plano kanina. M uli napukaw ang aking
isipan nang matanaw ko si Joel na nakikipagharutan kay manang Monica sa may kusina.
Naalala ko ang narin ig ko noong isang madaling araw, muli kong ipinagpatuloy ang
aking imbestigasyon ukol sa misteryo n g aming bahay.
"umuwi na ba si manong Bert?" pasimple kong tanong kay Tony.
"bakit? di pa yata, isang linggo na nga e" sagot niya.
"eh diba siya nga magsasama sa atin sa beerhouse? hehe" palusot ko naman.
Isang linggo na daw wala si manong Bert, so ibi g sabihin hindi siya yung lumabas sa
kwarto ni manang Monica. Lumakas ang aking kutob, unti - unti nang nabubuo ang aking
mga datos. S umapit ang gabi, regular naman ang lahat sa loob ng aming boarding
house, walang inuman at abala ang bawat isa sa mga takdan g aralin nila habang ang
iba ay natulog na ng maaga. N aalala ko ang aking assignment, medyo madami ito at
drawing pa. Nagdesisyon akong tapusin na ito ngayong gabi kahit pa sa isang araw pa
ang pagpapasa nito. A lam ko ay wala nang tao sa labas, patay na an g ilaw na
nakikita ko sa ilalim ng aking pintuan. Malapit na ding matapos ang aking pag - guhit
na ginagawa, mga alas - dose nang ako'y muling magbanyo paghahanda para sa aking pag -
tulog.
Sa tahimik na loob ng bahay ay muli kong narinig ang ilang pag - uusap ng a king mga
ka - boardmate. Subalit ang aking ikina - interes ay nang marinig ko ang tinig ng isang
babae. Puro lalaki kaming mga boarders, samakatuwid ay si manang Monica lamang ang
babaeng nagsasalita. I nilapit ko ang aking tenga sa pader kung saan sa kabila nito
ay ang silid ng aming magandang landlady.
"haan na mabalen...adda ak tatta..." (hindi pwede...meron ako ngayon...) mahinang
bulong ni manang Monica.
Noong una ay natuwa pa ako, dumating na yata si manong Bert at matutuloy na din ang
aming pagpunta s a beerhouse.
"...BJ laengen.." (...BJ nalang...) bulong naman ni manong Bert.
Muli akong tinigasan, sa mga panaghoy ni manong Bert ay tiyak na nakasubo na ang
titi niya sa munting bibig ni manang Monica. T ahimik na tahimik ang paligid,
nakatayo ako sa ta bi ng pader at pinakikinggan pa rin ang kanilang ginagawang
kamunduhan . Sinimulan kong himasin na din ang aking sariling ari at inisip na ako
ang tsinutsupa ng aking landlady. D inig ko ang bawat higop ni manang Monica sa titi
ni manong Bert, ang mga munti at pigil na ungol nilang dalawa ay detlayado sa aking
pandinig.
"uhh...." isang maikling ungol ni manong Bert.
= Page 21 =
22
Siguro ay nilabasan na si manong Bert kaya't nagdesisyon na lang akong pumasok na
sa aking silid upang ipagpatuloy ang aking ginagawa. S a panga lawang pagkakataon,
muling bumukas ang pintuan n i manang Monica. D aglian akong tumungo sa aking silid
upang patayin ang ilaw. M uling pumasok si manong Bert sa kwarto nila Joel at Tony.
Dahil sa pag - iisip ay hindi ko na naituloy ang aking masarap na paghima s sa alaga.
Hindi ko talaga maintindihan kung bakit tuwing matatapos magtalik o magpasarap si
manong Bert ay lumilipat siya sa kwarto ng mga barako.
itutuloy....

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento