Boardinghouse Chapter 5

Boardinghouse
by suicideking
Part 5 Background Check

Napag - alaman ko na si manang Monica pala ay graduate ng kursong nursing at hindi na
nakapag - boardexam para magkaroon ng lisensya. Hindi na din da w siya pinagtrabaho ni
manong Bert dahil sapat na siguro ang kanilang kita. Iba't ibang impormasyon ang
aking nakalap mula sa aking mga boardmates na matagal nang naninirahan dito sa
aming boardinghouse. Sa aking pagtatanong, mataas na antas ng pag - iingat ang aking
pinairal. Hindi pwedeng malaman kasi ng sinuman ang nabuong pagnanasa ko sa aming
landlady. Isinagawa ko ang aking sariling imbestigasyon habang kami ay naglibot
noong hapon na walang pasok.

"hayaan mo pag dating ulit ni manong Bert yayain natin s a Abanao" wika ni Joel na
may halong demonyong ngiti.

"huh? anu yun?" tanong ko naman.

"ah sa Abanao, street yun malapit dun sa palengke, madaming beerhouse dun at mga
babae! hahaha!" sabat naman ni Tony.

Tila abot sa tenga ang ngiti naman nitong si E rick na sa pagkakaalam ko ay wala
pang karanasan sa babae. P ero sa likod ng aking isipan ay may tanong, bakit kaya
kailangan pang kasama si manong Bert? Mahilig ba sya sa ganun e halos perpekto na
ang kanyang asawang si manang Monica? Ganunpaman ay nagkasu ndo pa rin kaming mga
barako, na "bibinyagan" daw kaming dalawa ni Erick pagdating muli ni manong Bert.
Nagsilbi kaming parang turista noong hapong iyon, nagpunta sa mga tourist spots ng
Baguio, at syempre hindi mawawala ang pagbubusog namin sa aming mga m ata dahil sa
mga babaeng magaganda.

"oh tara na?" wika ni Tony.

"uwi na tayo?" tanong ko naman.

"oo walang kasama si manang doon baka nalulungkot na haha!" biro pa ni Joel.

"namimiss kana non tol hahaha!" panunukso naman ni Tony.

"gago!" sagot ni Joel .

Napakunot ako ng noo sa narinig ko, tila may itinatago yata si Joel sa aming mga
baguhan at tila silang dalawa lang ni Tony ang nakakaalam. " namimiss" daw sya ni
manang Monica, so ibig sabihin ay may "nakaraan" sila. Naguluhan ako that time pero
pinili ko nalang na hindi na magreact at ipagpatuloy nalang ang aking
imbestigasyon. S umakay kami ng jeep pabalik sa aming boarding house at nakarating
naman kami bago pa man ang oras ng hapunan.

"oh nandito na pala ang mga barako" masungit na entrada ni manang Monica.

"asuuu...saglit lang kaming nawala e" biro naman ni Joel.

Ang bawat kilos at galaw n gayon ng aking ka - boardmate na si Joel ay nasailalim na
din ng aking obserbasyon. Nais kong malaman kung ano ang hiwaga sa kanila ni manang
Monica. Lalo akong nag karoon ng inte res ng minsang makita ko si Joel na kiniliti
niy a si manang Monica sa tagiliran, para talagang mayroon silang sikreto. M uli,
matapos ang hapunan ay nagkayayaan na naman ang mga barako na maginuman, wala naman
daw kasing pasok bukas na araw ng Sabado.

"manang shot na!" tawag pa ni Tony kay ate Nica.

"hay mga sunog baga!" sagot naman ni manang habang nanunuod ng TV.

"oo nga naman manang, welcome mo naman mga bago oh" sabat ni Joel na may halong
kindat.

Inilipat namin ang inumin at pulutan sa lamesita sa sala kung saan naroon si manang
Monica. M edyo nawala ang aking pagnanasa sa kanya noong gabing iyon dahil sa lamig
ng panahon ay balot na balot at walang nakalabas na anumang kutis maliban sa
kanyang magandang mukha at makinis na kamay. T ahimi k kaming dalawa ni Erick dahil
baguhan lang kami.

= Page 16 =

17

"kayong dalawa ba umiinom talaga?" tanong na mahinay ni manang Monica sa amin.

"ah opo!" mabilis na sagot ni Erick.

"eh ikaw Bogart?" sabay titig niya sa akin.

"huy! lasing kana yata di pa nga tayo nags isimula!" tukso ni Tony nang mapansing
natulala akong muli dahil sa pagtitig ni ate Nica.

"sige pero di ako makikipaglasingan sa inyo ha, para kay Bogart at Erick lang kaya
ako iinom pero konti lang" wika ni manang Monica.

Pinagsaluhan namin noong gabing i yon ang Gin at pulutang isaw at mani. Apat kaming
lalaki, si Tony at Joel, si Erick at ako. Ang tatlong boarder na wala ay nasa kani -
kanilang mga GF na kadalasang ginagawa daw nila kapag walang pasok. N agkayayaang
magkantahan, inayos ni manang ang mic at inilipat sa cable channel na videoke.

"ay sakto favorite ko yan! hihi!" masayang wika ni manang Monica.

Bawat galaw ni manang Monica ay aking pinagmasdan, mula paghawak niya sa mikropono
hanggang sa pagbuka ng kanyang mga labi para kantahin ang unang mg a kataga ng kanta
sa telebisyon. H indi maikakailang may talento sa pagkanta si manang, may tono ika
nga. Muli kong naalala ang kanyang ginawang paghawak sa aking titi kanina nang
kanyang himasin ang hawak na mic. Hindi ko alam kung sinasadya nya iyon dahil
napasulyap pa siya sa akin nang dumako sa chorus ang kantang lovesong pa.

"oh kampay! hehehe!" masayang sigaw nitong si Joel.

"oh tagay muna manang" sabay abot ni Tony ng shot glass kay manang Monica.

Naging masaya ang aming inuman at nang maka - dalawan g bilog na kami ay nagpaalam na
si manang Monica na matutulog na. I to namang si Joel ay tumayo na din upang tumungo
sa kanilang silid, akala ko ay susundan niya si manang ngunit mali pala ako. Kumuha
pala siya ng pera upang bumili pa ng isang bilog para ta pusin ang aming inuman.
Naiwan kaming tatlo nila Tony at Erick. Si Erick ay halatang lasing na dahil sa
pamumula ng kanyang pisngi.

"ano kaya pa? dapat mag training na kayo hehe! masarap uminom talaga dito sa
Baguio" biro pa ni Tony.

Habang hinihintay na min si Joel para sa huling round ng aming inuman ay nagsindi si
Tony ng yosi. Humingi ako, hindi talaga ako naninigarilyo pero kapag nakakainom ay
hindi ko maiwasang magsindi nito. L umabas si ate Nica sa kanyang kwarto na malapit
lamang sa sala kung saan n aroon kami.

"hoy sa labas kayo magpausok!" masungit na wika nito.

Pagsilip ni manang Monica ay nakita kong nagpalit na siya ng pantulog. Ngunit dahil
sa yosi namin ay simangot ang aking nakita sa kanyang mukha. Kaagad lumabas si Tony
upang ubusin ang kan yang yosi, ako naman ay napako sa aking upuan nang pagsabihan
pa akong muli ni manang Monica.

"aba Bogart pati ikaw naninigarilyo din pala??" sabay taas ni manang ng isang
kilay.

"ngayon lang po manang..." paumanhin ko. Sa isip ko'y bawas pogi points ito s a
akin, baka hindi na ako pansinin ni manang dahil sa aking bisyo.

Makalipas ang ilang minuto ay sabay na pumasok sina Tony at Joel dala ang alak na
binili sa labas. Mag - aalas dose na ng gabi ng matapos ang aming inuman. Nagpaalaman
kami na matutulog n a dahil kapwa mga lasing na. N auna na akong pumasok sa aking
silid habang sila ay nilinis na ang pinaginuman namin. H indi ko na nakuha pang
magpaligaya sa aking sarili d ahil na rin sa kalasingan. Isa sa aking problema sa
inuman ay ang palagiang pagihi sa m adaling araw, sa isang hindi inaasahang
pagkakataon ay isang pangyayari ang aking nasaksihan.

= Page 17 =

18

Pagtingin ko sa aking relo ay halos alas - dos na ng madaling araw. Tahimik ang buong
boarding house , hindi naman kalayuan ang aming banyo, tatawid lang ako ng kus ina
patungo dito. Matapos akong umihi ay nagtungo ako sa ref upang uminom ng malamig na
tubig. Dahil sa nakabibinging katahimikan ay halos marinig k o ang kaluskos ng mga
gamu - gamo.

"uhh.. uhh.." mahinang ungol na aking narinig.

Napatigil ako sa aking pag - inom, inilinga ko ang aking tenga upang hanapin ang
pinagmumulan ng mahinang ungol. I binaba ko ang aking hawak na baso at hindi ko
sinasadyang tumunog ito dahil sa pagbaba ko sa lamesa ng baso. Natigil ang ungol,
huni ng kuliglig ang muli kong narinig. N g unit ilang saglit lang ang lumipas bago
ako pumasok sa aking silid ay muli kong narinig ang mahinang ungol na tira
nahihirapan.

"uhhh...ihhh..uhhh.."

Inalis ko ang aking tsinelas upang mabawasan ang tunog ng aking yabag. T ama ako,
nagmumula ang mahinang ungol sa silid ni manang Monica. A ng mga bahay dito sa
Baguio ay kadalasang gawa sa kahoy dahil insulation ito laban sa lamig ng panahon.
Maging ang mga sahig at pader ay gawa sa kahoy, kaya anumang ingay na may kalakasan
ay maririnig mo. K atabi ng banyo a ng kwarto ni manang Monica, pagkatapos ay ang
sala. Naupo ako sa sala, hinintay k o ang muling ungol na maririnig at hindi ako
nagkamali. Pabilis ng pabilis ang mahinang ungol, tila pigil ang bawat panaghoy.
Ungol nga ni manang Monica ang aking naririnig at ito'y galing sa kanyang silid.

"dumating kaya si manong Bert?" tanong ko sa aking isipan.

"napakaswerte niya, ang sarap siguro ni mamang Monica" patuloy ko pang pagkausap sa
aking sarili.

Lumipat ako ng pwesto, doon sa malapit na sa aking kwarto upang kung may lumabas
man ay iisiping galing lang ako sa banyo. Inilapit ko ang aking tenga sa kahoy na
pader at muling pinakinggan ang bawat halinghing ni manang Monica.

"uhh..uhh..lapit nah..uhh" tinig naman ng lalaki na ang alam ko ay kay manong Bert.

Halo s lumakas ang mga ungol nang siguro'y marating na nila ang rurok ng
kaligayahan. S a aking pakikinig ay muli akong tinigasan, tila hindi yata ako
nakuntento sa paghawak ni manang Monica sa aking alaga. Nabuo ang aking plano sa
aking isipan na matikman na an g aming landlady ngunit dapat ko itong paghandaan.
Dala na siguro ng alak kanina ay kung ano - ano na ang aking naisip. M akalipas ang
ilang minuto ay katahimikan na ang aking naramdaman, tapos na siguro sila at
matutulog na.

Madilim ang paligid, pabalik na ako sa aking silid nang marinig kong muli ang
kaluskos na galing sa loob ng kwarto ni manang Monica. Biglang bumukas ang pintuan
at ako'y biglang napaupo upang hindi makita. N agtago ako sa lamesa at upuan na
aming kainan, b ahagyang lumiwanag ang labas nang b umukas ang pintuan ng kwarto ni
manang Monica. Kasabay nito ang paglabas ni manong Bert, ngunit sa aking pagtataka,
dumiretso ito sa kabilang kwarto - sa kwarto nila Tony at Joel. Hindi ko masigurado
kung si manong Bert nga iyon, pero bakit pumasok siya doon sa silid nila Tony at
Joel? Nasiguro kong hindi na babalik si manong Bert sa kwarto nila dahil sa isinara
na nito ang pintuan at maging ang silid ni manang Monica ay pinatay na ang ilaw.
Matalinghaga, madami akong dapat malaman at matuklasan tungkol s a boarding house na
ito.

Bumalik na din ako sa aking silid upang ipagpatuloy ang aking pagtulog. Ngunit sa
aking mga nasaksihan, hindi man harapan, sa mga ungol at paglipat ng kwarto ay
talagang may dapat akong imbestigahan.

itutuloy...